اقتصاد پنهان- کالای قاچاق، کالای قاچاق است. این جمله حاوی ویژگی‌هایی است که کالای سالم، هم از نظر سلامتی و هم از بعد اقتصادی را از کالای ناسالم جدا می‌کند. وقتی بر کالایی برچسب قاچاق می‌خورد، تمامی مضرات و خساراتی که از کالایی غیرمجاز و ناشناخته ناشی می‌شود، بر آن مترتب می‌گردد.
کالای قاچاق، یعنی کالایی فاقد هرگونه کنترل و نظارتی که می‌تواند سلامت جسمی و روحی مصرف‌کننده و سلامت اقتصادی جامعه را تامین نماید. همگان اذعان داریم که کالای قاچاق ممنوعه، همانند مشروبات الکلی به دلیل ممنوعیت شرعی امحا می‌گردد. به اعتقاد فقها، یکی از دلایل ممنوعیت فقهی آن، آسیب‌رسانی به جسم و روان انسان است. وقتی که چنین علتی سایر کالاهای قاچاق، اعم از لوازم آرایشی و بهداشتی و یا دارو و حتی لوازم خانگی، را شامل شود، آیا امحای آنها معقولانه و منطقی به نظر نمی‌رسد؟
از سوی دیگر، در تمام تبلیغات و هشدار‌ها به مصرف‌کنندگان در خصوص کالای قاچاق، همیشه مضرات مورد اشاره، یادآوری می‌شود. چطور می‌شود که کالای قاچاق تا زمانی که کشف و ضبط نشده است برای جامعه زیان‌بار تلقی می‌گردد، اما به محض اینکه کشف شد و در اختیار مبارزین با قاچاق کالا قرار گرفت، مضر بودن آن منتفی می‌شود و به گونه‌ای تطهیر می‌یابد؟!
وقتی جامعه از عدم امحای برخی کالاهای قاچاق به هر طریقی مطلع شود، قطعا اولین سرمایه‌ای که از دست می‌رود اعتماد مصرف‌کننده نسبت به روند و متولیان مبارزه با قاچاق کالا و ارز خواهد بود. حفظ سرمایه اجتماعی نیازمند هماهنگی میان عمل و نظر و پیروی از قانون است.
منبع: روزنامه عصر اقتصاد